YEŞİL RENKLİ KÜÇÜK KAĞIT PARÇALARI – İsmail Özuçar

“Galaksinin batı sarmal kolunun bir ucunda, haritası bile çıkarılmamış ücra bir köşede, gözlerden uzak, küçük ve sarı bir güneş vardır. Bu güneşin yörüngesinde, kabaca yüz kırk sekiz milyon kilometre uzağında, tamamıyla önemsiz ve mavi-yeşil renkli, küçük bir gezegen döner. Gezegenin maymun soyundan gelen canlıları öyle ilkeldir ki dijital kol saatinin hala çok etkileyici bir buluş olduğunu düşünürler. Bu gezegenin şöyle bir sorunu vardı. Üzerinde yaşayan halkın büyük bölümü çoğu zaman mutsuzdu. Bu sorun için pek çok çözüm önerilmişti ama bunların çoğu genellikle yeşil renkli küçük kağıt parçalarının hareketiyle ilgiliydi. Bu da tuhaftı çünkü mutsuz olanlar yeşil renkli küçük kağıt parçaları değildi.” *

İşte bu tamamıyla önemsiz mavi-yeşil renkli, küçük gezegende, çok daha önemsiz bir kara parçası vardı. Dört yanı sularla kaplı bu kara parçası adını belli bir döneminde içinde çok fazla bulunan bakır yataklarından alıyordu; Alasiya. Zaman geçtikçe adı dönüşüp bu günkü halini aldı; Kıbrıs. Tüm gezegen üzerinde genel bir mutsuzluk yaratan ama kendi mutsuz olmayan şu yeşil renkli küçük kağıt parçalarının hareketi bu adada yaşayan maymun soyundan geldiği düşünülen halkın büyük bir çoğunluğunu da mutsuz ediyordu; dijital kol saati olanları hariç tabii.

Bu adada mutsuzluğu yaratan dijital kol saati olanlardı. Çünkü sadece kol saatleri yoktu bunların. Okulları, hastaneleri, tanıdı kravatları dostları, cop sallayan robotları (ki bu robotlar metalden değil et, kemik ve kaslardan oluşuyordu) vardı.

Galaksinin bu kısmındaki bu çok önemsiz gezegendeki bu çok önemsiz adada yaşayan maymun soylu canlılar yaşamlarını sürdürebilmek için enerjiye ihtiyaç duyuyorlardı. Bu enerjinin halka nasıl ve ne kadar verileceğine ancak yeşil renkli küçük kağıt parçalarının hareketi karar verebiliyordu. Halk zaten bu yüzden mutsuzdu çünkü halk bu yeşil renkli küçük kağıt parçalarına sahip değildi. Onların kravatlı dostları, okulları ya da dijital kol saatleri yoktu.

Maymun soyunun ihtiyaç duyduğu ve aslında galaksinin genelinde artık çok da kullanılmayan enerji türleri, elektrik, gaz, benzin vb. şeylerdi. Halkın yaşayabilmek için bunlara bir karşılık vermeden sahip olabilmesi gerekiyordu. Ama dijital kol saatliler daha fazla küçük yeşil kağıt parçasına sahip olabilmek için bunları halka satıyor ve değerini hiç durmadan artırıyordu. Artık daha çok dijital kol saatleri vardı ve bu kol saatlerini kravatlı dostlarına da takıyorlardı. Halkın büyük bir çoğunluğu hala mutsuzdu ama.

Gezegenin en büyük ihtiyacı su adında inorganik bir maddeydi. Nasıl daha çok küçük yeşil kağıt parçası kazanacağını şaşıran dijital kol saatli ve kravatlı dostları halkın mutsuz çoğunluğuna bu maddeyi de küçük yeşil kağıt parçaları karşılığında vermeye başladı. Hem de bu dört yanı sularla kaplı eski bakır zengini adaya bile başka yerlerden siyah metal borularla sular taşınması için küçük beyaz kağıtlara imzalar attılar.

Halkın mutsuz büyük çoğunluğu için kararları bu azınlık dijital kol saatliler ve kravatlı dostları veriyordu. Bu anlamsız duruma halk bir an önce son vermeli kendi soyundan gelen bu azınlığa artık dur demeliydi. Çünkü mutsuz olanlar çok daha fazla ve çok daha güçlüydü. Tek yapmaları gereken bunun farkına varmaktı.

*Bir Otostopçunun Galaksi Rehberi

İsmail Özuçar

Baraka Kültür Merkezi Aktivisti