UFAK BİR DEVRİM Mİ YAPSAK KUZUM? – BAŞAK ÖNEL

Eylemden dönen kameramanı homurdanırken duyuyorum: “Bir sürü kadın vardı, hiçbiri röportaj vermek istemedi”.
Eylemde…
Bir sürü…
Kadın…
Ama röportaj vermek istemediler…

***

Bazen biz kadınlar toplanıp da saatlerce tartışıyoruz.
Ataerkiye kafa tutuyoruz, şiddete dur diyoruz, homofobiye geçit vermiyoruz!
Sonra bazen sokağa çıkıyoruz biz kadınlar, tüm bunlara karşı isyan ediyoruz.
Hem de öyle böyle değil, avazımız çıktığınca bir isyan!
Evin dışında olmamız, yüzümüzdeki gülümseme dahi kaşıntı yapıyor bazılarında.
Biz yine sokağa çıkıyoruz, inadına sekip zıplıyoruz, kahkahalarımızla otuz iki diş direniyoruz!
Biz ölüyoruz bazen.
Gece kulüplerinde ölüyoruz, eski sevgilimizin “aşk”ına kurban gidiyoruz….
Kendi cenazemizi kendimiz kaldırıyoruz, kocaman yüreklerimizi siper ediyoruz acılara.
Ölü bedenlerimizin toprağında bile umudu canlı tutmaya çalışıyoruz, toprağın altında değil, üzerinde kalabilmek için.

***

Bütün bunları yapıyoruz da sevgili kız kardeşim bazen gizlice içimizde yer etmiş ataerkiye biz de boyun eğebiliyoruz.
E olur tabi olmaz değil…
Ama buna karşı da direnmezsek sanki her şey boşa gidecek!
Özelleştirmeler ve devamında yüzleşilen işsizlik; göç yasası, orta doğuyu kasıp kavuran savaşlar; bunlar da bizi ve hatta en çok bizi yani kadınları etkiliyor.
Sen de bunu biliyorsun…
Görüyorum hepsiyle ilgili eylemlere de katılıyorsun, isyanın sloganlaşıyor dudaklarında!
Peki sizin örgütte, erkeklerle toplantıdayken niye sus pus oluyorsun bu konularda?
Yaklaşan kameraya giderken bütün erkekler, sen neden uzaklaşıyorsun?
Hani sen diyorum ama, kendime de konuşuyorum, yanlış anlama!
Ben de yenik  düşmüyor değilim mendebura!
Bizi eyleme götüren kafamız vücudumuzun üstünde durdukça gerisi vız gelsin, tırıs da gitsin.
Varsın saçmalayalım toplantı masalarında, kamera karşısında!
Kaç saçmalama gerekir ki içimizde yuvalanmış baskıyı kusmaya?

***

Velhasılı kelam, diyorum ki ben, yavaşlatıyor bizi görünmeyen zincirlerimiz.
Kurtulalım artık diyorum…
Acep ufak bir devrim mi yapsak kuzum?
İçimizde…

Başak Önel
Baraka Dostu