Sırbistan’da faaliyet gösteren Fiat fabrikasının özelleştirilmesiyle beraber daha kötü çalışma koşulları, artan yaşam maliyeti ve düşük ücret altında sömürülen işçiler toplu grev başlattılar.
Evrensel’in haberine göre: otomobil sektöründe yaşanan krizle işten çıkarmalarla mücadele etmeye çalışan fabrika işçi hızını ve kotasını sabit tuttu. Buna karşılık işçilerin çalışma koşulları ve patronların işçi üzerinde kurduğu baskılar artış gösterdi. İşçiler; kış mevsimi boyunca ısıtılmadan yoksun, yaz mevsiminde havalandırması olmayan fabrikalarda, artan baskı ve şantaj uygulamaları altında sömürülmekte.
Toplu grev yapan işçilerin talepleri ise maaşların 38 bin dinardan 45 bin dinara yükseltilmesi, normal iş saatleri dışında işe geliş gidişlerde, toplu taşıma çalışmadığı zamanlardaki ulaşım masraflarının karşılanması, daha önce üzerinde anlaşılmış olan primlerin ödenmesi ve iş yoğunluğunda yeni işçi alınmasına yönelik.
Sırbistan’da yapılan yabancı yatırımların giderlerinin birçoğunun devlet tarafından karşılanması, yatırımcıların “risk” almaması, işçi sömürüsüne yasal kılıf olan iş hukuku ve sermaye sahibi patronlar ile siyasal partilerin işbirliği fabrikalardaki çalışma koşullarının arka planını oluşturuyor.Ucuz işgücü, devlet tarafından finanse edilen yabancı yatırımlar gibi neoliberal politikaların uygulanmasının bir diğer nedeni ise Sırbistan’da uluslararası yaptırımlar ve bombalama kampanyaları ile artan yoksulluktan kurtuluşun tek çaresi olarak gösterilmeleri.
