10 Mayıs Çarşamba günü Kıbrıs’ın kuzeyinde çalışan psikologlar ve öğrenim gören psikoloji öğrencileri sokağa çıktı…
Pek alışılagelmiş bir durum değildi bu çünkü sokak Psikoloji’ye yabancıydı Psikoloji de sokağa…
O güne kadar mücadele yöntemi milletvekilleriyle, bakanlarla, Tabipler Birliği’yle, diğer meslek örgütleriyle resmi görüşmeler gerçekleştirmekti…
Daha önce sokağa çıkalım diyenlere “Ne işimiz var sokakta?” bile denilebiliyordu…
Ancak eylemci damar ağır basmış olacak ki resmi (!) psikologlar da eyleme destek vermek için oradaydılar o gün…
Günlerden 10 Mayıs ve Dünya Psikologlar Günü’ydü…
Neydi talepleri psikologların ve öğrencilerin?
20 yıldır türlü boş vaatlerle geçiştirilen meslek yasalarının meclis tarafından görüşülmesi ve kabul edilmesi ki o yasanın üzerinden onlarca insanın emeği ve alın teri vardı…
Bırakın meslek elemanlarını birkaç yıl önce “Psikoloğuna Sahip Çık” başlığıyla yapılan kampanyada halktan 3000’in üzerinde imza toplanmıştı…
Yani yasa hem halkın hem de psikologların talebiydi…
Böylece hem meslek icra edenler yani hizmet verenler hem de hizmet alanlar korunmuş olacaktı…
Kimlerden?
Ehil ve yetkin olmadığı alanlarda “terapi” yapan psikoloji mezunlarından yani mesleğini kötüye kullananlardan…
Alanı olmamasına rağmen kendisine psikolog deyip bundan menfaat sağlayanlardan…
Kumarhane otellerin şık salonlarında binlerce liralık içi boş eğitimler düzenleyip insanları kandıranlardan…
Meleklerle, enerjilerle, cinlerle, hipnozlarla insanları tedavi ettiğini iddia eden şarlatanlardan…
Neo-liberal hastalıktan muzdarip yalnızlaşmış insanlar adına her türlü kararı verebileceklerini düşünen “yaşam koçlarından”…
Yani psikologlar yalnızca kendileri için sokakta değillerdi o sıcak Mayıs günü…
Halklarını ve insanları sevdikleri için oradaydılar…
20 yıldır onları önemsemeyen meclisin kapıları yine sımsıkı kapalıydı ama onlar gereken mesajı zaten göndermişlerdi…
“Yasamız hakkımız! Söke söke alırız”
Fatih Bayraktar
Bağımsızlık Yolu Üyesi
