Savaşın ne kadar acı bir şey olduğunu anlatmaya gerek yok. Bizler savaş görmemiş nesiller olarak bile, gerek büyüklerimizin anlattığı anılardan, gerekse de yanı başımızdaki coğrafyada yaşanan savaşlardan, onun ne kadar dehşet bir şey olduğunu çok iyi biliyoruz. Bir de bu savaş denen felaketi canlı canlı yaşayanlar var. Üzerinden yıllar geçse de izleri silinmeyen, hafızlarda derin yaralar bırakan büyük bir felaket… Savaşta ailesini, arkadaşlarını, yakınlarını toprağın altına gömen insanlar var. Üzerinden çok uzun yıllar geçse bile acıları hep taze. 1974’te Kıbrıslı Elen faşistlerinin gerçekleştirdiği toplu katliam nedeniyle akrabalarını kaybeden bir aileden geldiğim için çok daha yakından biliyorum bu duyguyu. Ama illa ki bir şehit yakını olmanıza gerek yok ki. İnsan olmak, duygu sahibi olmak yeterli zaten o acıyı anlamak için.
Ecvet Yusuf… Kıbrıs’ta yaşayıp da bu ismi duymayan yoktur herhalde. Lefkoşa’nın en önemli caddelerinden birisinde onun adı yazıyor. 1974’teki savaşta hayatını kaybeden insanlarımızdan biri. Evlatları, eşi, silah arkadaşları, akrabaları var, yokluğunun acısını bugün bile hâlâ yüreğinin en derinlerde hisseden. Tamam vatanı uğruna savaşırken öldü deyip acınızı biraz hafifletmeye çalışabilirsiniz. Ama o kadar basit değil ki. İnsan sormaz mı, neden benim babam diye. Ne kadar milliyetçi olursanız olun sorgularsınız. Keşke benim babam ölmeseydi dersiniz. Dersiniz herhalde.
Ecvet Yusuf, TMT’nin en önemli ve en sevilen komutanlarından biriymiş. Uğruna savaştığı, canını verdiği bu ülkeyi yönetenler yıllarca TMT ve şehitler üzerinden siyaset yaptı. Ganimetlerinin, kurdukları yağma düzeninin kirli yüzünü örtmek için hiç çekinmeden, o ve onun gibilerin kanı üzerinden halkın duygularını sömürdüler. Yediler yediler doymadılar. Hâlen de yiyorlar zaten. En başta da “büyük” milliyetçiler, vatan millet denilince mangalda kül bırakmayanlar. Meğerse, her fırsatta bu ülkede barışı ve kardeşliği savunan insanlara “vatan haini” yakıştırması yapan bu insanlar, yıllarca Ecvet Yusuf’un ailesine yalan söylemiş. Hani o vatanı için ölen Ecvet Yusuf’un. Savaşın travması yetmezmiş gibi bir de bu büyük travmayı yaşatmışlar ailesine. Böylesine büyük bir skandalın ortaya çıkmasında sorumluluk alan, Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı’nın aileden dilediği özür elbette ki anlamlı. Ama bu, böylesi bir insanlık ayıbına yıllarca maruz bırakılan ailesinin yüreğine su serper mi? O dönemin yetkililerine bunun hesabı sorulmayacak mı? İnsanların duygularıyla oynamanın bir cezası olmayacak mı? Bu insanlar rahat uyuyabiliyorlar mı?
Şimdi söyleyin, vatanının özgürlüğü için hayatını vermiş, bedellerin en büyüğünü ödemiş bir insanın üzerinden yalan söylemek değil mi gerçek vatan hainliği. Evet gerçek vatan haini onlar. Yıllarca şehitler üzerinden kendi siyasi geleceklerini parlatmaya çalışanlar, şehit ailelerine hiç çekinmeden yalan söyleyenler. İşte siz tam bir vatan hainisiniz!
Ve insan istemeden soruyor; Ecvet’ler, Hüseyin’ler bunlar için mi öldüler?
Mehmet Adaman
Baraka Aktivisti
