BİR İHTİMAL DAHA VAR, O DA… – Serdar Durukan

Hep iki seçeneğin arasına sıkışmış hayatlar yaşıyoruz sanki.

Üçüncü bir ihtimal olduğunu sessizce içimizde tutuyoruz.

Belki de üçüncü ihtimallerin pek de kale alınmıyor olmasını çok önemsiyoruz, bilemiyorum.

İlk baştan beri alıştırılıyoruz sanırım seçeneklerimizin belirlenmiş olduğuna.

Büyüyünce doktor veya öğretmen olacam diyoruz en genelinden.

Ya da ne estiyse kafana o an, onu.

Ve o malum soru geldiğinde “bir şey olmak” dışında başka bir ihtimalin olmuyor.

Bulmuşsan bile o ihtimali içinde bir yerlerde, çok da kale alınmıyor.

Küçük yaştaki çocuklara sorulan “büyüğünce ne olmak istersin?” sorusuna da hep mesafeli olmuşumdur sırf bu sebepten.

Çocukken de içsel bir dürtü vardı belli ki “büyüğünce ne olmak istersin?” sorusuna “ayı olacam” diye cevap verirmişim. (Sanırım ‘dayı’ olmaktı amacım ama tahminimce dilim o kadar dönüyordu o zamanlar).

O yaşta bile sadece ‘kabul edilebilenlerden’ seçimler yapmamız beklenirken bizden, koca koca insanlar olduğumuzda kolay mı çıkmak bu çemberin dışına?

***

Şarkıda demiş ya “Bir ihtimal daha var, o da ölmek mi dersin?” diye.

Gerçekten başka bir ihtimali düşünmek, ölmeyi mi getiriyor akla beraberinde?

Yani varolan seçeneklerin dışına çıkıp, başka bir ihtimali düşünmek bir çeşit yokoluş mu?

O kadar saplanmışız ki olduğumuz yere, başka bir şeylerin mümkün olduğunu düşünmekten bile korkar olmuşuz.

“Bu iş böyle gitmez arkadaş!” demek yerine “böyle gelmiş böyle gider”e alışmışız.

Aşklarımızda bile…

Bir ihtimalin daha olabileceğini bırakın dile getirmeyi, kendi kendimize bile düşünemez olmuşuz.

Elimiz ayağamız özgür ama zihnimizde prangalar…

***

‘Söyle canım ne dersin?’

Böyle soruyor o güzel şarkı sevgilisine.

Biz de bugünlerde sormalıyız kendimize.

Bir ihtimal daha var, o da…

Ne dersiniz?

 

Serdar Durukan

Baraka Kültür Merkezi Aktivisti