BİR DAKİKALIK OPERA-GÜLŞEN ERÇİN

Pencereye nazır bir sigara,

Neler gördüm onun yüzünden ben bu şehirde,

Minicik elleriyle tüm oyuncaklarını taşımaya çalışan çocuklar,

Her gün ayni saatte itinayla çiçeklerini sularken,

Ölen kızına ağlayan Dimitris Amca.

Çapraz apartmanımda balkona bile çıkması yasak olan,

Down Sendromlu Mavi Gözlü arkadaşım,

Bazen Pancur aralarından haykırışını duyduğum.

Temizlik düşkünü İrini teyze,

Dedikodudan başı yanıyor hergün,

Dakikacalarca anlattıktan sonra kendini,

Küfrediyor hunharca.

Sol çaprazımda neredeyse her gün,

İçime dokunacak şarkılar çalıpsöyleyen bir adam,

Beni hayallere daldıran, özlemimi ikiye katlayan

Sormayın insanlara sigarayı neden bırakamazlar diye

Bıraksam aşağıdaki ekşileri göremeyceğim,

Böyle güzel dokunabilecek miyim insanların ruhuna,

Tek bir bakış beni düşündürebilecek mi böyle?

Bahanem büyük

Başka hayatlara içerleniyorum,

Bu sigara yüzünden,

Keşke daha farklı dünyalar yaratbilsem onlar için,

Belki bir gün gelir beraber şiir yazarız.

Dimitris Amcanın kızının mezarına gideriz

Adını öğrenemediğim engelli arkadaşımla bir kafede,

Annesi ve İrini teyze ile çay saati yaparız,

Bu esnada çapraz apartmandan devam eder gizli kahramanımız buzikisiyle bizi büyülemeye,

Devam eder şarkımız,

Hiç susmaz bu mahallede,

Daha bir sevgiyle daha bir iç içe,

Umut ede ede…