Bir Kızıl şair geçti!
Dikenli yollardan, kırmızı adımlarla.
Kulaç atıp gecenin karasına
Demir yığınlarıyla yarılan denizden
Bir tarafına hasret, bir tarafına umut atarak geçti.
Bu Çığlıklar dedi Kızıl Şair, bu çığlıklar.
Kalemini kanatan gece katili çığlıklar.
Şehvete aç, karanlık çığlıklar.
Demir kuşlardan, oyun bozan çığlıklar.
Aşımızın, ekmeğimizin hırsızı dualı çığlıklar.
Radyo türküleriyle kesip geçti.
Şeker dedi Kızıl şair şeker;
Bazı çocuklara çok veriyorlardı bazılarına hiç.
Boynu bükük çocuğa şiir yazıp, “Güneşli günler umuduyla geçti.”
Halkım diye haykırdı Kızıl Şair; halkım.
Bu yol uzun, bu yol kutsal.
Yer mavi gök mavi.
Bu dünya kelebekler ülkesi.
Gençler, yaşlılar kadınlar.
“Bize yoldaşdır, bu uzun koşuda adalılar.”
Sürdü suladı.
İçimize barış tohumları ekerek geçti.
Ve bir Haziran çiçeği gibi.
Duvarlara tırmanıp geçti.
Özgürlük inancıyla…
Gani Gerez
Bağımsızlık Yolu Girne üyesi
